Wydarzenia_szkolne

8 a na wycieczce klasowej do Wrocławia, Pragi i Skalnego Miasta

We wtorek, 10 czerwca wyruszyliśmy na klasową wycieczkę zorganizowaną przez naszą wychowawczynię, panią Annę Płotast.

Pierwszym punktem naszej wyprawy był Wrocław, stolica Dolnego Śląska. Na miejscu spotkaliśmy się z panią Kasią, przewodniczką, która pokazała nam najciekawsze obiekty na Starym Rynku. Czasu na zwiedzanie było niewiele, mimo to znaleźliśmy kilka krasnali, a przewodniczka opowiedziała nam o Pomarańczowej Alternatywie, od której zaczęła się historia wrocławskich krasnoludków. Wieczorem dotarliśmy na nocleg do Dusznik Zdroju. Zakwaterowaliśmy się w pensjonacie ,,Złote Modrzewie”. Świetne miejsce, pokoje dwupoziomowe, obszerne, z aneksem kuchennym, co nie było bez znaczenia dla niektórych z nas, na przykład dla Filipa, który radośnie rozwijał swój kulinarny talent. Pensjonat naprawdę godny polecenia!

Drugiego dnia udaliśmy się do Pragi. Przewodnik, pan Stanisław, oprowadził nas po tym zachwycającym mieście. Opowiadał ciekawie, nikt się nie nudził. Był czas na sfotografowanie najciekawszych miejsc oraz chwila przerwy na Placu Wacława na posiłek i zakup pamiątek. Trzeciego dnia znów pojechaliśmy do Czech, tym razem do Skalnego Miasta charakteryzującego się unikatowymi formacjami skalnymi. To prawdziwy cud natury. Czuliśmy się jak w baśniowej krainie Narnii. To właśnie tam kręcono sceny do filmu "Opowieści z Narnii: Książę Kaspian”.

Po powrocie do Polski odpoczywaliśmy w Parku Zdrojowym w Kudowie Zdroju. Spróbowaliśmy wody zdrojowej. Co do jej smaku zdania były podzielone. Po powrocie do Dusznik pojechaliśmy do tamtejszego Parku Zdrojowego. Sfotografowaliśmy się pod pomnikiem Fryderyka Chopina. Kompozytor dwa razy tam koncertował. Trudno powiedzieć, który park bardziej nam się spodobał. Oba są godne uwagi.

Ostatniego dnia po śniadaniu wyjechaliśmy do zamku Książ pod Wałbrzychem. Okazała budowla otoczona parkiem zrobiła na nas ogromne wrażenie. Poznaliśmy wzruszającą historię właścicielki zamku, księżnej Daisy, czyli Marii Teresy Oliwii Hochberg von Pless, która kochała to miejsce i ludzi, okolicznych mieszkańców. Pamięć o tej niezwykłej damie jest tam wciąż żywa. Droga do domu trochę się dłużyła, ale w końcu dotarliśmy na godzinę pierwszą w nocy. Spod szkoły odebrali nas stęsknieni rodzice. I to koniec tej historii. Dziękujemy naszej wychowawczyni za udaną wycieczkę. No i oczywiście gorące podziękowania kierujemy w stronę naszej pilotki, pani Irenki i nieocenionego kierowcy, pana Piotra, który miał do nas naprawdę "świętą cierpliwość”. Dziękujemy!

dodaj komentarz